Tag: mindful

Bericht van een tulp

Als ik op mijzelf wil zijn
dan het liefst alléén in het vaasje
Zo’n volle bos is mij te druk
Ik dans liever zachtjes in mijn eigen glaasje

En ook al lijk ik gewoon een tulp
Van binnen voel ik mij ‘free solo’
Niet op een verre berg
Geen El Capitan in Yosemite
Maar down to earth in Strijen

Mij kan niets gebeuren
En wanneer ik te snel groei
dan dans ik uit mijn vaasje.

(Maar ik houd wel van een beetje avontuur)

Als je een bloem was, welke bloem zou je dan zijn?
Een bloem op zichzelf, of één in een volle bos?

Misschien weet je meteen het antwoord.
Of je wilt het onderzoeken.
In plaats van erover na te denken, kun je ook gaan schilderen.
Experimenteren, spelen, zonder dat het iets moet worden.
Schilderen voor jezelf.
Op jezelf zijn, veilig en toch ‘Free Solo’.
Groeien in je eigen ritme.
Dansen in het licht.
Het kan met Vedic Art.

© Eleonore Broekhuijsen

 

De kracht van zacht

Zoals ze daar zit…
Met haar ronde lijfje.
De donzige veertjes.
Met alertheid en zachtheid
zoals alleen roodborstjes dat kunnen.
Die zachtheid raakt.
En stroomt rechtstreeks naar ons hart.
Ze vertedert, verwondert en maakt ook ons zacht.

Wat is zacht voor jou?
Ervaar je het als een kracht die je nodig hebt?
Of heb je juist meer verlangen naar de positieve tegenpool van zacht?
En wat is dat dan?

Wat we van het roodborstje kunnen leren is dat we zacht kunnen zijn, zachtheid kunnen uitstralen zonder ‘naïef’  te zijn.
Zacht zijn en toch die dingen doen die belangrijk zijn.
Zoals dit vogeltje het lef heeft om zaadjes uit het netje met vogelvoer te pikken, ook al weet ze dat de koolmeesjes ieder moment kunnen terugkomen.
Zoals ze op andere dagen heel slim haar krachten spaart en geniet van de zaadjes die op de grond zijn gevallen.
Zoals ze haar plekjes in de boom uitkiest om zaken te overzien, af te wachten tot het juiste moment van handelen daar is.
Zonder ruzie, zonder gevecht.
Gewoon door te doen, door te zijn.
Zachtheid met voldoende pit.

Dat is de kracht van zacht.

Het vraagt wat van ons als mens
Om zacht te zijn met lef en pit.
Om zachtheid toe te laten, om het op te roepen en te verspreiden

Als je zachtheid wilt onderzoeken, teken of schilder dan eens met het roodborstje als inspiratiebron.
Laat je inspireren door de kleur of door de vorm. De rondheid van het lijfje, de spitsheid van het snaveltje, de warmte van het rode borstje. De tederheid van de veertjes.
Het mag lijken, maar het hoeft niet.
Het mag mooi worden, maar ‘lelijk’ mag ook.
Het mag verrassen, verbazen, nieuw zijn.

Kom je niet tot schilderen of tekenen en wil je het wel?
Misschien kan Vedic Art je op weg helpen:).

Neem vrijblijvend contact met mij op: eleonore@eb-ateliers.nl.
Of kijk op Cursussen Vedic Art

Het begon met een streepje

Het begon met een streepje…

Vorige week vond ik deze in Zuid Frankrijk.
Een streepje als voorbode van een geboorte.
Alles is vroeg dit jaar. De natuur lijkt een ander ritme aan te nemen. Eind augustus heb ik al een kastanje op springen gezien. Deze die een beetje op een zeediertje lijkt. Oké, het was er maar één van de vele kastanjes die nog in vol ornaat met lichtgroene stekels in de bomen hingen.
Maar nu lag deze aan mijn voeten en ik heb hem mee genomen.
Want het is en blijft leuk om als een kind nieuwsgierig te zijn…

In een paar dagen tijd zag ik de ontwikkeling.
De verandering, de opening,  het proces van de geboorte. En nu ligt hij zo bij mij thuis.
Er  komt iets nieuws tevoorschijn. Iets wat een hele winter heeft liggen sluimeren. Iets wat in de lente begon te groeien en in de zomer heeft kunnen rijpen.

Het mooie is, het gaat vanzelf. De kastanjebolster heeft geen hulp nodig om open te gaan. In tegendeel, als je hem zou opensnijden dan raakt hij beschadigd en zal hij snel dof worden.  Wat hij wel nodig heeft is voldoende licht en warmte, een omgeving die net vochtig genoeg is en ook net droog genoeg om zich goed te kunnen ontwikkelen. Rust en ruimte om open te gaan.

Zo is het met alles wat geboren mag worden.
Ook bij de geboorte van iets dat jij zelf creëert, zoals een schilderij  (daar denk ik natuurlijk als eerste aan..) of een lied, een gedicht, een nieuw plan voor in je huis of een idee voor  in je werk of in jouw persoonlijk leven.

Het gaat vanzelf en toch heeft het iets nodig om het te laten gebeuren.
Net als de kastanje: voldoende  licht en warmte.
Maar het begint met iets wat bij een kastanje vanzelf gaat en waar wij als mens even aan  herinnerd moeten worden:  het begint met aandacht en met open zijn. Want zo’n nieuw idee, zo’n nieuw ‘zaadje’ fluistert soms zo zachtjes dat je het niet hoort als je bezig bent met de hectiek van de dag.
Het vraagt aandachtig luisteren, aanvoelen en observeren.
Wil er iets geboren worden? Wat heeft het nodig?

Is er bij jou, in jou, iets wat op het punt staat geboren te worden?
Of is er iets dat nog even mag rijpen?
Wat heeft het nodig?
Wat ga je doen om daarvoor te zorgen?

Een Vedic (H) Art groet!