Voorbij woorden
voorbij denken
voorbij voelen
alleen ZIJN
Geen notie van tijd
uur of dag
geen plan
geen verwachting
Hier blijven
en tegelijkertijd
een kleurrijke reis maken
Onder de vlinderstruik
En dan, vanuit dat hier en nu
vanuit het alleen maar ZIJN
kan er iets groeien
een verlangen om te creëren
vrij en vanuit jezelf.
© Eleonore Broekhuijsen
Alles is energie
Wat je doet
Wat je zegt
Wat je denkt
Alles is energie
Ook jouw zoeken
en jouw vinden
Jouw schuifelen
en rennen
Jouw bidden
en juichen
Jouw verdriet
en ook je vreugde
Je twijfels en je zekerheid
Alles is energie
Ook wat je schildert
Je vraag en je antwoord
Je wit
en je zwart
Je pastel roze
of je nachtblauw…
Alles is energie
en schilderen is een manier
om te creëren, om energie
te genereren
Als positief antwoord
als bijdrage vanuit
jezelf zonder dat
het een ‘moeten’ wordt
© Eleonore Broekhuijsen
De wijsheid van een wilg
Ik sta hier stil
bij de sloot
wat te dromen,
mijn lijf
getekend en doorleefd
door de tijd
en door wat mij zoal is overkomen.
Dankbaar ben ik
voor alles wat er is,
ik koos voor deze plek.
Het zaad vond vruchtbare bodem.
En ook al heeft men mij geknot,
ik voel nog mijn lange takken,
als antennes reiken ze naar de zon.
Ondanks dat ik ze heb losgelaten
om ruimte te maken voor
het nieuwe groen.
En je denkt misschien
dat ik niet beweeg, maar nee
ik dans
ik dans in mijn eigen ritme.
Soms zo langzaam
dat jij het niet ziet,
soms zo wild
dat mijn takken zwieren.
Ik beweeg mee
met de tijd
en de elementen.
Als je wil
mag je altijd bij me schuilen,
komen leunen tegen mijn stam.
Zachte woorden zal ik
fluisteren
voor wie het horen kan.
© Eleonore Broekhuijsen
De tijd staat stil.
De tijd vliegt.
Luister je naar de vogels,
naar de wind
en het riet
of toch eigenlijk niet?
Hoor je jouw innerlijke stem,
of lees je jouw gedachten?
Drijven ze in wolken voorbij
of blijven ze juist hangen?
Durf je ze te noemen,
die grote grijze
dat kleine witje,
of blijf je liever dicht bij blauw?
En straks,
wat van deze tijd
neem je mee,
wat houd je vast
wat laat je los?
Welke belofte
hangt er in de lucht
voor jou?
© Eleonore Broekhuijsen
Loslaten van
wat niet meer nodig is
om het nieuwe te omarmen.
Zoals jij, als je bij eb
langs de vloedlijn loopt.
Zoals het koolmeesje
wanneer het kroost het nestje verlaat,
de vleugels weer uitslaat
schijnbaar zonder om te kijken.
Zoals de slang
zijn oude huid uitdoet
om soepel en vrij
in een nieuw velletje
verder te kronkelen.
Of zoals een boom in de herfst
zijn bladeren laat vallen
en ruimte maakt voor jonge knoppen.
Behalve de beukenhaag dan
die wacht en blijft roestbruin
totdat het groen het in de lente overneemt.
Zo kan het ook.
Loslaten
Hoe doe jij dat?
Wat past bij jou?
Zoals de beukenhaag,
zoals het koolmeesje,
of liever bij de zee?
© Eleonore Broekhuijsen
Laat het nog even
Laat het
nog maar even
leeg
Het hoeft niet meteen gevuld
Nog niet
En misschien zelfs
nog een tijdje niet
Proef de prilheid
Kijk en zie de mogelijkheden
als een belofte
Ervaar de leegte
als een geschenk
in deze drukke wereld
waar van alles moet
Altijd
Overal
Iedereen
Behalve jij
Nu
Hier
Voor jouw lege schilderij
Voor jouw toekomstig canvas
De basis is er …..
Wanneer kun je dat beleven?
© Eleonore Broekhuijsen
Adem
in het licht van
de nacht
in het duister van
de dag
Luister
naar de tijd …
Jij
Ik
Jij
Ik
Jij
…
Dichter
kun je ooit
dichter bij komen
dichter bij dan dit ?
© Eleonore Broekhuijsen (tekst en beeld)
Elke golf is de zee
Elke druppel de oceaan
Elke zandkorrel het strand
Elke boom het bos
Elke bloem is het veld
Elke vogel het dierenrijk
Elk zaadje een hele wereld
In de microkosmos
Is de macrokosmos vervat
Ook in jou
Ook in jou
Huist de zee
Het strand
Het bos
De velden
De vogels
Ook in jou
Is het zaadje dat ‘weet’
Het zaadje, dat alleen maar hoeft te groeien
Het enig wat het nodig heeft
Om zich te ontwikkelen is
Water,
Voeding,
Licht, lucht, liefde
Wat is jouw voeding?
© Eleonore Broekhuijsen
Heilige cirkel
van wonder en verwondering
van leven en dood
reik omhoog
in al jouw
ranke schoonheid
Reikhalzend
naar het licht
Vanuit diepe verbondenheid
met aarde
met kosmos
kniel ik neer
bij jou
en luister
terwijl jij fluistert
Ik ben het …
Echt
© Eleonore Broekhuijsen
Voorbij de prille groei
voorbij de volle bloei
voorbij het groen en blauw
voorbij het paars en wit
verschijnt het oud
het roestig koper
soms bijna goud.
En dan
onder jouw handen
en geholpen door de wind,
die door je haren strijkt,
laat je alle ballast los
en daarmee ook het zaad
voor nieuwe schoonheid
nieuw leven.
Dit leert zij ons
glanzend zilverachtig
doorschijnend
zichtbaar
kwetsbaar
schitterend
zo teer
zo bemind
zo sterk
Elk einde is een nieuw begin
© Eleonore Broekhuijsen
