Alles is Energie

Alles is energie
Wat je doet
Wat je zegt
Wat je denkt

Alles is energie
Op aarde
In de kosmos

Alles is energie
Ook jouw zoeken
en jouw vinden

Jouw schuifelen
en rennen
Jouw bidden
en juichen
Jouw vraag en je antwoord

Alles is energie
Ook wat je schildert
Je wit
en je zwart
je pastel roze
je nachtblauw
je parelmoer

Alles is energie
en schilderen is een manier
om te creëren, om energie
te laten stromen
om te zijn
met wat er is.

© Eleonore Broekhuijsen

Totdat het vorm krijgt

Verandering

Kun je
rusten
in het niet weten

de weg tot je
laten komen

ruimte toelaten

wachten
totdat het
je influistert
in zachte oren

open
voor de innerlijke stem
met de stroom mee

vanuit een diep
nieuw
verbonden
zijn

© Eleonore Broekhuijsen

Ruimte om te rusten in het niet weten is overal.
Welke ruimte spreekt jou aan?
Die van de zee of die van de stad of houd je van allebei?

Druppel in de oceaan

Kan ik gewoon
die druppel zijn,
die ene druppel in de oceaan?
Vredig in mijzelf
rustig wentelend om mijn eigen as
versmeltend met de rest?

Niet gestoord door
ondergrondse onrust
niet geraakt door
aanvallen van elders

Gewoon alleen
die druppel
of anders misschien dat golfje.

Ik straal van vrede
maar val niet op
je ziet me niet
maar ik ben er toch
je voelt me niet
maar ervaart me wel.

Kan ik gewoon die druppel zijn
in de oceaan?
Die ene druppel
die het verschil maakt
Zoals jij?

© Eleonore Broekhuijsen

Het pad van de zwaan

Het pad van de Zwaan

In dit nieuwe jaartal
zwemmen drie Zwaantjes,
kijk maar: 2-0-2-2!

Ze nodigen ons uit,
ze zeggen
kom,
volg dit jaar het pad van
de zwaan.

Op jouw manier
in jouw tempo.

Soms sta je misschien even stil,
soms huppel je een stukje.

Dan weer stap
– of zwem – je stevig door.
En altijd
in vertrouwen
dat wat er ook gebeurt
dit het juiste pad is
voor jou.

Steeds dichter
bij wie je echt bent.
Steeds dichter bij
de kern in jou.
Steeds meer de zwaan
die je bedoeld bent
te zijn.

Steeds meer vrij,
kalm en sereen
sierlijk, krachtig
zichtbaar
stralend
uniek.

© Eleonore Broekhuijsen

Song of the moon

Kijk ik nu
naar jou of
kijk jij naar mij?

In het stralende licht
van de nacht
lijkt er geen onderscheid,
we zijn één.

Met gesloten ogen
vinden we elkaar
opnieuw
voorbij tijd
voorbij gedachten
voorbij zorgen, twijfel en pijn.

In één adem
van liefde
ervaren we een
glimp van waarheid
van heelheid,
licht er een sluier op
naar essentie.

© Eleonore Broekhuijsen

 

Levensboom

Levensboom

Mag ik even
drinken van jouw energie?
Tegen je aanleunen
en slapen totdat ik
weer opgeladen ben?

Dicht bij
jouw adem
jouw rust
en ook
jouw kracht en groei
jouw onsterfelijk Zijn.

Levensboom
Yggdrasil
Tree of Life,
met jouw wortels
in de aarde en
takken die reiken
tot in de hemel.

Eindeloos vertakte
vorm van dat
wat is.

Met jouw drijfkracht
overleef je ieder
einde
en zorg je
voor
een nieuw
magisch begin.
Telkens weer.

© Eleonore Broekhuijsen

 

Kind van de kosmos


Slaap maar
tot diep in de nacht
en ontwaak met de sterren
in je ogen.

Baad je in het licht
van de maan
en de melkweg
als guirlande
om het leven te vieren

Er is geen tijd
er is alleen maar
jouw adem
alleen maar de beweging
van leven
de beweging van de aarde.

Er is alleen maar
nu
en de rest
is eeuwigheid.

© Eleonore Broekhuijsen

Het schilderij dat je hier ziet heb ik gemaakt in het kader van de Colorfield Performance. Een groot kunstproject van Dirk Hakze dat dit jaar in Park Lingezegen staat bij Elst.
Het bestaat uit 500 panelen van 1.22 m x 1.22 m en elke kunstenaar die mee doet krijgt een dag de tijd om het paneel te beschilderen.
Samen vloeien de individuele kunstwerken ineen tot een groot land-art kunstwerk.

Mijn werk heet: ‘Can we start again?’
Wil je er meer over weten? Lees hier verder

Onderweg

Hier
hier heb ik het
mee te doen:
deze boom
deze akker
deze lucht
dit licht.

Omhoog
omhoog
word ik gestuwd
mijn kleine lijfje
glijdt vertragend
door de tijd.

En onderweg
leg ik niets vast
en ook niets af
zelfs geen verklaring.

Er is voor mij
geen eerder
of straks
er is alleen
dit omhoog gaan.
Hier.

En ik vraag me niet af of
we er bijna zijn
want ik ben er al.

Voor wie goed observeert
ziet hoe ik mijn sporen
nalaat.
Dat dan weer wel.


© Eleonore Broekhuijsen

Wachten

Wachten
is voor mij
geen optie.
Ik ontvouw mijn broze blaadjes  
vol overgave in het
eeuwigdurend nu.

Wachten als
uitstel
van een stuk van je leven.

Wachten
op een volgend moment.
Wachten totdat iets voorbij is
of totdat iets weer kan.
Wachten op iets
wat er nu niet is.

Op een dag heb ik besloten
om het  wachten zachtjes
en toch beslist
vrij te laten
in het moment te stappen.

Dan verandert wachten
in
ZIJN
met alles
wat is.

En weet je
zoals je mij nu ziet
ben ik maar heel even.
Terwijl ik
ondanks mijn eeuwig transformeren
toch in de kern
dezelfde blijf. 
Elke dag
een nieuw
NU.

Je kunt dat nieuwe NU
elk moment ervaren.
Nieuwsgierig naar het hoe?

Dit is een mogelijkheid: Vedic Art